برنامه ریزی شهری
سونیا کرمی
چکیده
جمعیت پایه و اساس هرگونه برنامه‌ریزی می‌باشد. در واقع مهم‌ترین متغیری که در برنامه‌ریزی توسعه به عنوان مبنای محاسبات در نظر گرفته می‌شود، جمعیت و تحولات آن می‌باشد. بدین ترتیب هدف تحقیق حاضر پیش‌بینی جمعیت و خانوار، همینطور پیش‌بینی مسکن و زمین موردنیاز این جمعیت در کشور ایران تا افق سال 1410 می‌باشد. روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف ...
بیشتر
جمعیت پایه و اساس هرگونه برنامه‌ریزی می‌باشد. در واقع مهم‌ترین متغیری که در برنامه‌ریزی توسعه به عنوان مبنای محاسبات در نظر گرفته می‌شود، جمعیت و تحولات آن می‌باشد. بدین ترتیب هدف تحقیق حاضر پیش‌بینی جمعیت و خانوار، همینطور پیش‌بینی مسکن و زمین موردنیاز این جمعیت در کشور ایران تا افق سال 1410 می‌باشد. روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع‌آوری داده از سرشماری‌های ادوار مختلف، اطلاعات مراکز بهداشت و سایر مراکز مرتبط و همینطور تکنیک پویش محیطی استفاده شده است. از تکنیک پویش محیطی برای پیش‌بینی عوامل موثر بر جمعیت و مسکن و از نرم‌افزار Spectrum جهت پیش‌بینی جمعیت استفاده شده است. سپس با درنظرگرفتن عوامل موثر بر نیاز به مسکن اقدام به پیش‌بینی مسکن موردنیاز شده و نهایتا از روش گروه نما در جهت پیش‌بینی زمین مورد نیاز استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که با سه فرض افزایش، ثبات و کاهش باروری در افق سال 1410 به ترتیب شاهد افزایش جمعیت کشور ایران به تعداد 93.6، 91.5 و 89.4 میلیون نفر، کاهش جمعیت خردسالان 14-0 و افزایش سالمندان بالای 65 سال خواهیم بود. لذا با توجه به جمعیت پیش‌بینی شده به ترتیب شاهد افزایش خانوارها به تعداد 33.8، 33.1 و 32.3 میلیون نفر خواهیم بود که در راستای تأمین نیاز تمام خانوارها به مسکن مناسب و استاندارد به ترتیب به 21.6، 21 و 20.5 میلیون مسکن نیاز خواهیم داشت که برای تأمین این تعداد مسکن حدود 99 تا 105 هزار هکتار زمین نیاز خواهد بود.
