برنامه ریزی شهری
هادی حکیمی؛ رسا نوبهار قزلجه میدان؛ آیلار حسین زاده
چکیده
طرح مسئله: مطالعه در مورد روابط جنسیتی و حملونقل عمومی نقش مهمی در تقویت توسعه اجتماعی و اقتصادی، بهویژه در کشورهای درحالتوسعه دارد. به دلیل موقعیتهای اجتماعی و منافع اقتصادی متفاوت، مردان و زنان برای نیازهای روزانه بهشدت به حملونقل عمومی متکی هستند. هدف پژوهش: درنتیجه، بهبود در سیستمهای حملونقل عمومی میتواند بهطور ...
بیشتر
طرح مسئله: مطالعه در مورد روابط جنسیتی و حملونقل عمومی نقش مهمی در تقویت توسعه اجتماعی و اقتصادی، بهویژه در کشورهای درحالتوسعه دارد. به دلیل موقعیتهای اجتماعی و منافع اقتصادی متفاوت، مردان و زنان برای نیازهای روزانه بهشدت به حملونقل عمومی متکی هستند. هدف پژوهش: درنتیجه، بهبود در سیستمهای حملونقل عمومی میتواند بهطور قابلتوجهی بر سلامت، آموزش و فرصتهای شغلی برای هر دو جنس تأثیر بگذارد. در این راستا، مطالعه اخیر الزامات فعلی حملونقل عمومی بر اساس جنسیت را در کلانشهر تبریز موردبررسی قرارداده است. روش پژوهش: این تحقیق با استفاده از رویکرد ترکیبی (گروههای بحث و پرسشنامههای آنلاین/کاغذی)، چگونگی تلاقی عواملی مانند سن، ناتوانی و تجربیات شخصی با جنسیت را بررسی میکند تا بر الگوهای سفر برای مردان و زنان تأثیر بگذارد. نتایج پژوهش: یافتهها نشان میدهد که سفرهای زنان بهطور قابلتوجهی تحت تأثیر تبعیض جنسیتی، موانع اجتماعی-فرهنگی، نگرانیهای ایمنی و محدودیتهای اقتصادی است. درحالیکه این موانع تأثیرات جنسیتی را برجسته میکند، عوامل زمینهای گستردهتری مانند هنجارهای اجتماعی-فرهنگی، موقعیتهای مالی را تأیید میکند. این تحلیل نشان میدهد که تبعیض جنسیتی، نابرابریهای اجتماعی-فرهنگی، نگرانیهای ایمنی و چالشهای اقتصادی بهعنوان عوامل تعیینکننده کلیدی تجارب حملونقل زنان عمل میکنند. تازههای تحقیق: درنهایت، این مطالعه به گفتمان جاری در مورد برابری و دسترسی در حملونقل کمک میکند و از راهحلهایی دفاع میکند که موانع جنسیتی برای استفاده از حملونقل عمومی را از بین میبرد و تحرک فراگیر را در شهرها ترویج میکند.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
هادی حکیمی؛ فردین مصطفایی جورنی
چکیده
شهرنشینی روزافزون منجر به توسعه چشمگیر در تعدادی از مناطق شهری شده و علاوه بر آن تغییرات ساختار کاربری زمین به دلیل رشد و گسترش سریع مناطق شهری قابل توجه بوده است. بر همین اساس، در پژوهش حاضر به مطالعه الگوهای زمانی و فضایی توسعه فیزیکی شهر ارومیه در طول دو دهه اخیر پرداخته شده است. پژوهش حاضر ابتدا با استفاده از تصاویر ماهواره لندست ...
بیشتر
شهرنشینی روزافزون منجر به توسعه چشمگیر در تعدادی از مناطق شهری شده و علاوه بر آن تغییرات ساختار کاربری زمین به دلیل رشد و گسترش سریع مناطق شهری قابل توجه بوده است. بر همین اساس، در پژوهش حاضر به مطالعه الگوهای زمانی و فضایی توسعه فیزیکی شهر ارومیه در طول دو دهه اخیر پرداخته شده است. پژوهش حاضر ابتدا با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و تکنیک طبقهبندی ماشین بردار پشتیبان (SVM) اقدام به استخراج نقشه کاربری اراضی در سه سال 1382، 1392 و 1402 شده و در فاز بعدی به تحلیل روندهای مختلف و محاسبه نقش جمعیت با استفاده از مدل هلدرن پرداخته شده است. مطابق یافتههای پژوش، گستره اراضی مسکونی شهر ارومیه از 2/4377 هکتار در سال 1382 به 7/5895 هکتار در سال 1392 و 6573 هکتار در سال 1402 افزایش یافته و زمینهای زیادی به محدوده شهر الحاق یافته است. بررسیها حاکی از توسعه فیزیکی شهر در جهات مختلف و بهویژه به سمت غرب و شمال بوده است که این روند به شدت با گسترش سکونتگاههای غیررسمی و نیز ادغام روستاها در بافت شهری همراه گردیده است. همچنین، نتایج مدل هلدرن نیز نشان میدهد که در ده سال اول دوره 88 درصد از توسعه فیزیکی شهر ناشی از رشد جمعیت بوده که در ده سال دوم به 78 درصد تقلیل یافته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که به طور کلی توسعه فیزیکی شهر ارومیه از نوع اسپرال بوده و عوامل مختلفی از قبیل تغییر کاربری، رشد جمعیت و حاشیهنشینی در آن دخیل بودهاند.